Een wonderlike oujaarsdag lank lank gelede…

Vandag 30 jaar terug het ek met ‘ n opgewonde hart en ‘n fladder in my maag wakker geword.

Die besef ‘dis my troudag vandag’. Vroegoggend was daar ‘n kloppie aan my deur, my liefste pappa met ‘n roos en n koppie koffie vir my. My laaste spesiale tydjie saam met pappa want soos hy gesê het ‘môre is jy ‘n ander s’n om te bederf’! So op die trappies van die karavaan het ons koffie in die hand die son sien opkom, elke blink straal ‘n belofte van hoop, beloftes van môre. Ek onthou van daardie stilte saam met pappa, geen woord was nodig net sy stille teenswoordigheid. My rots, my vertroueling en beskermer, ‘n tikkie hartseer het deur geskemer in sy stem toe hy my so teen hom aandruk met die woorde ‘mag jou dag vir spesiaal wees, wees gelukkig my kind’ en ja my hart wou bars van opgewondenheid want ek was so gelukkig, so geborge en beskerm!

My hele familie saam getrek in die karavaanpark want die plaas was te ver vir die okkasie. Die vorige dag was een groot fees. Ek onthou die vrolikheid in die saal, die gelag en gesels van al die familie wat help met kosmaak, tafels regskuif, dek, saal versier en die reuk van vars blomme wat hang in die saal. My troublomme wat verlore geraak het op vlug na my tuisdorp, ons het by elke huis in die dorp verby gegaan en blomme gesoek, enige kleur en geur! Die opgewonde oefenlopie in die kerk, kinders wat lag en rondhardloop. Dan, die refleksie van die ondergaande son in die saal oor die spierwit tafeldoeke met tafelruikers in mengelmoes van kleur maar prentjie mooi toe ons die saal toetrek! Ek onthou al die gelag, grappe en baie gesels tot laataand tydens ons groot familie braai. Ek onthou James se mooi woorde toe hy my nagsê op die trappie van die karavaan vir oulaas as ongetroude meisie!

Die Saterdag se bederf en pamperlang, die vele meer gesels by die haarsalon soos elkeen sy beurt af wag om opgedollie te word! By my tannie se huis waar ek moes aantrek, het ek seker ‘n honderd maal geloop en na my rok teen die kas se deur gestaar met ‘n ongeduldige opgewondenheid om my rok te kan aantrek. Die horlosie se tyd stadig asof dit kougom aan sy wysers het! ‘n Donderstorm het uit gesak asof selfs die strate en bome moes skoon wees vir my grootdag, die aarde skoongewas… Die reënboog hoog, breed in die lug, ‘n belofte van hoop. Onder ‘n groot strand sambreel het pappa my gehelp tot by die kar, die bondels rok, net, kant en sleep so om my geskik om in te pas in die kar! Ek onthou die stadige rit so deur die dorp se paar teerpaaie, nat water poele en die traandruppels op die blare wat so skitter soos die son die blare vang! By die kerk aangekom, het ek die rok en sleep so hoog bo my kniee in ‘n bondel gevang, laggend onder die sambreel die reën trotseer tot by die kerk.

In kerk voorportaal het my suster vir oulaas aan my getrek en reggetrek, ek het vir pappa in sy oë gekyk en gesê ek is reg! Die orrelmusiek het begin speel, pappa het vir oulaas vir my n drukkie gegee voor ons begin afstap na waar James vir my wag. Ek onthou die lag om almal se monde, die vreugdel in my! Die asemrowende mooi ruiker van ‘geleende’ blomme uit almal se tuine tot die liefdevolle kyk in James se oë. Die diens so mooi en te gou moes ek my naam teken! Ek onthou die uitstap op die kerk se trappe, onder confetti wat op ons neer reën het ek so na James gedraai en gesê ‘dit was so mooi, kom ons doen dit weer!’

Dis soms met seer en ‘n gevoel van mislukking as ek terugdink aan die dag toe ek na 27 jaar besluit het, ek moet halt roep! Dan onthou ek met hoeveel probeer en passie het ek alles probeer maar êrens het hy sy liefde vir my verloor? Die wonder soms ‘ dalk as ek dit anders gedoen het?’ maar ek weet dit was reg! Dis met heimwee wat ek terug dink aan al ons goeie tye, wat kon gewees as als net anders was! James ek moes jou laat gaan!

Sal vannaand ‘n glasie klink op my nuwe toekoms, ‘n blink nuwe môre wat wag vir my en my gesin!

I carry your heart with me

i carry your heart with me (i carry it in my heart)

i am never without it (anywhere i go you go, my dear;

and whatever is done by only me is your doing, my darling)

i fear no fate (for you are my fate, my sweet)

i want no world (for beautiful you are my world, my true)

and it’s you are whatever a moon has always meant

and whatever a sun will always sing is you

here is the deepest secret nobody knows

(here is the root of the root and the bud of the bud

and the sky of the sky of a tree called life;

which grows higher than the soul can hope or mind can hide)

and this is the wonder that’s keeping the stars apart

i carry your heart (i carry it in my heart)

– e. e. cummings ~